شهرک جو جوان در استان جیانگ سو در شرق چین با شهر سو جو شهر باستانی تنها38 کیلومتر فاصله دارد. اقای " وو گوان جون " نقاش مشهور چین با نگارش مقاله ای گفت" کوه خوان شان ، زیبایی کوه ها و رودهای چین را به خود
اختصاص داده و شهر ک جو جوان زیبایی شهرکهای آبی چین را نمایان می کند ." چهار دریاچه و بیش از30 رود و جویبار در اطراف شهرک جو جوان مشاهده می شود و مساکن و حیاط های قدیمی در ساحل رودها ساخته شده است که منظره ساده و آرام و روشن و پاک را جلوه می دهد . بیش از 60 در صد مساکن شهرک کماکان از آن معماریهای سلسله های مینگ و چینگ است . در این شهر که مساحت ان تنها صفر ممیز چهار کیلومتر مربع است ،حدود یک صد حیاط بزرگ مسکونی و 60 طاق آجری دالان مانند دیده می شود و در ضمن در شهرک جو جوان 14 پل باستانی حفظ شده است. محیط این شهرک آرام و برای کتابخوانی محل خوبی است . سنت خوب برای کتاب خواندن حفظ شده و در تاریخ بیش از 20 نفر دانشمند و مقام عالی رتبه در این شهرک اقامت داشته اند از جمله جان هان - ادیب سلسله زین غربی ، لیو یو سی و لو گوی مون شاعران سلسله تانگ . معبد " چیان فو " - سالن شن ، پل فو آن ، بنای دلربا مناظر زیبای این شهرک است. به علت اینکه شهرک جو جوان در میان شهرهای سو جو و شانگهای قرار دارد ، از تسهیلات رفت و امد برخوردار است . از شانگهای و سوجو می توان
مستقیما به این شهرک رسید. در این شهر هتل های چند ستاره زیاد نیست اما شرایط بهداشتی بسیار خوب است .
شهرک باستانی فون خوان شهرک فون خوان در ایالت خود مختار ملیتهای تو و میائو در غرب استان
خونان واقع در مرکز چین قرار دارد. این شهرک که از سوی " لویی اری " نویسنده نیوزیلندی " یکی از زیباترین شهرکهای چین نامیده می شود در دوران امپراتور کان سی سلسله چینگ بنا شد و " مروارید غرب خونان" شناخته می شود و تنها یک خیابان سبزرنگ دارد. این شهرک به دو شهرک جدید و کهن تقسیم می شود شهرک کهن کنار کوه و اب رود زلال و کم عمق که از شهر عبور می کند قرار دارد . دیوار سنگی سرخ در کنار رود ساخته شده است . برج روی دروازه در دوران سلسله چینگ احداث شده و پل چوبی باریک بر روی رود وسیع زیر دروازه شمالی دیده می شود این یگانه راهگذر در گذشته بوده است . شهرک فون خوان زادگاه "شن تسون وین " نویسنده مشهور معاصر چین است از این رو شهرت دارد. خانه پدری نویسنده در پس کوچه های شهرک کهن قرار دارد . همانند حیاط های قدیمی بیجینگ که مجموعه ای از خانه اطراف آن را فرا گرفته است. تمامی خانه پدری ترکیبات چوبی اجری با کاشیکاری سیاه و دیوار سفید و پنجره های نقاشی شده را در