ترافیک سنگین دیدارهای دیپلماتیک از چین چه پیامی برای جهان دارد؟
پس از پایان یافتن بیستمین کنگره ملی حزب کمونیست چین نه تنها توجه جهانی به پرجمعیتترین کشور دنیا کم نشد بلکه برعکس مجموعهای از رویدادهای دیپلماتیک در اوایل ماه جاری میلادی باعث شد پکن بار دیگر در کانون توجه رسانههای جهان قرار گیرد. این بازدیدهای دیپلماتیک از چین در عین حال پنجره جدیدی برای دنیا گشود تا دیپلماسی چین را پس از برگزاری موفق کنگره حزب رصد کنند.
از ۳۰ اکتبر تا ۲ نوامبر، «نگوین پو ترونگ» دبیر کل کمیته مرکزی حزب کمونیست ویتنام به چین سفر رسمی کرد. «شهباز شریف» نخست وزیر پاکستان اول نوامبر دیدار از چین را شروع کرد. «سامیه سولهو حسن» رئیس جمهور تانزانیا از ۲ تا ۴ نوامبر از چین بازدید کرد. چهارم نوامبر هم «اولاف شولتز» صدراعظم آلمان به دیدار رسمی از چین پرداخت. روزنامه «چینا مینوتس» چاپ فرانسه سوم نوامبر در تفسیری نوشت که چنین صحنه دیپلماتیک چهره به چهره گرمی به عنوان شرحی آشکار برای دیپلماسی فعال چین و ساخت یک شبکه مشارکت جهانی پس از بیستمین کنگره ملی حزب حاکم چین تلقی میشود.
ویتنام، پاکستان، تانزانیا و آلمان در سه قاره متفاوت آسیا، آفریقا و اروپا قرار دارند و روابط هر یک از این چهار کشور با چین ویژگی خاص خود را دارد، اما همه به دنبال صلح و توسعه هستند و امیدوارند از فرصتهای توسعه چین بهرهمند شوند و سرنشین «قطار اکسپرس» اقتصاد چین باشند.
چین و ویتنام دارای نظام اجتماعی یکسان و مسیرهای توسعه مشابهی هستند که باعث میشود دو کشور در سطح روانی احساس نزدیکی و «رفقای خوب» بودن، داشته باشند. احزاب چين و ويتنام عمل تبادل پيغامهای تبريک و ديدارهای سطح بالا را پس از کنگره ملی حزب حفظ کردهاند و مبادلات حزبی به سوی توسعه روابط دوجانبه هدایت شده است.
نگوین پو ترونگ به اولین رهبر خارجی که پس از بیستمین کنگره ملی حزب کمونیست چین از این کشور بازدید می کند، ادامه سنت دو کشور بزرگ سوسیالیست جهان است که برای تبریک به یکدیگر از نزدیک و به اشتراک گذاشتن تجربیات حاکم بر خود به یکدیگر سفر می کنند.
در چین، پاکستان لقب «پاکستان آهنین» را دارد و در پاکستان مردم دوستی چین و پاکستان را «بالاتر از کوهها، عمیقتر از دریا و شیرینتر از عسل» میدانند و آن را ستایش میکنند.
«شهباز شریف» نخست وزیر پاکستان به یکی از اولین رهبران خارجی دعوت شده برای دیدار از چین پس از بیستمین کنگره ملی حزب کمونیست تبدیل شد؛ این موضوع دوستی سنتی، اعتماد متقابل استراتژیک و اجماع گسترده چین و پاکستان را به طور کامل منعکس نمود و طرح روشنی برای توسعه روابط چین و پاکستان در عصر جدید ترسیم کرد. روابط مشارکتی و راهبردی همیشگی بین چین و پاکستان را میتوان الگویی از همزیستی دوستانه بین کشورها توصیف کرد.