دلار به عنوان واحد پول ایالات متحده، اکنون مشکل جهان است

بانک مرکزی ایالات متحده هفته گذشته نرخ وام‌دهی معیار را 0.75 درصد افزایش داد که چهارمین افزایش در این اندازه و ششمین افزایش در سال جاری بود، و بدین ترتیب این بانک نرخ اصلی خود را به محدوده 3.75 درصد تا 4 درصد رساند که، بالاترین میزان در 15 سال گذشته است.

فدرال رزرو ادعا کرد که چنین افزایش هایی برای کاهش تورم بی سابقه ضروری است. با این حال، قبل از اینکه سیاست‌های تهاجمی ارزی قبلی در داخل خاک آمریکا نتایجی از خود نشان دهد، این سیاست‌ها با توجه به تسلط دلار در سیستم پولی و تجاری بین‌المللی، در سطح جهانی ویرانی ایجاد کرده‌اند.

به دنبال افزایش نرخ بهره ایالات متحده، بسیاری از کشورها از کاهش ارزش پول خود، خروج سرمایه، افزایش هزینه های خدمات بدهی و تشدید تورم وارداتی رنج برده اند. برخی حتی دچار بحران ارزی یا بدهی شده اند.

بار دیگر، سخنان جان کانالی، وزیر خزانه داری سابق ایالات متحده که در سال 1971 گفت «دلار واحد پول ما است، اما مشکل شماست»، درست به نظر می رسد.

پس از غلبه بر امواج بی‌ثباتی ناشی از تعدیل‌های سیاست پولی ایالات متحده در دهه‌های گذشته، کشورهای بیشتری به واقعیت ویرانگر دلار توجه می‌کنند.

استثمار از دیگران

با سیستم دلار محور ایالات متحده که پس از جنگ جهانی دوم ایجاد شد، واشنگتن از تسلط دلار برای صدور بحران های مالی داخلی، برداشت ثروت جهانی و از بین بردن ثبات مالی یا رفاه سایر کشورها استفاده کرده است. تصدی گری، خزانه داری و دستکاری سیاست های پولی ترفندهایی هستند که ایالات متحده برای کسب سود از آنها استفاده می کند.

به عنوان مثال، حق الضرب را در نظر بگیرید. هزینه ضرب اسکناس 100 دلاری کمتر از 20 سنت است، اما سایر کشورها باید 100 دلار کالا یا خدمات را برای آن اسکناس پرداخت کنند. طبق داده های مک کینزی، حدود نیمی از ارز ایالات متحده در خارج از کشور در گردش است که منبع عظیمی از درآمد سالانه برای فدرال رزرو است.

امتیاز دیگر به ایالات متحده اجازه می دهد کسری خارجی داشته باشد، بیش از صادرات خود وارد کند و سال به سال بیشتر از آنچه تولید می کند مصرف کند بدون اینکه بیشتر به بقیه جهان بدهکار شود.

در 3 اکتبر، با وجود نرخ بهره بالاتر بدهی ملی ایالات متحده برای اولین بار از 31 تریلیون دلار گذشت و نسبت بدهی فدرال ایالات متحده به تولید ناخالص داخلی را به حدود 126 درصد رساند. اگرچه کارشناسان بارها و بارها هشدار دادند که چنین بدهی بالایی یک بمب ساعتی است و خطر بحران مالی ایجاد میکند و به احتمال زیاد نکول ایالات متحده منجر به فروپاشی مالی جهانی می شود، ولی به نظر نمی رسید که دولت های متوالی ایالات متحده را آزار دهد.