گسترش فرصت ها برای رفاه مشترک

نکته برجسته قابل ذکر دیگر درباره نشست سران چین و کشورهای آسیای مرکزی، همان ابتکار کمربند و راه است. این ابتکار کل جهان، از جمله آسیای مرکزی را بسیار تحت تاثیر قرار داده و حضور اقتصادی، ژئوپلیتیکی و تجاری چین در سراسر جهان را پررنگ تر کرده است. این ابتکار نیز نشان داده است که چین در توسعه اقتصاد جهانی و مدیریت جهانی و در فرآیند ایجاد جامعه بشریت با سرنوشت مشترک نقش مهم دارد.

این نیز یک نکته قابل تاکید است که امروز، چین با همه کشورهای آسیای مرکزی توافقنامه پیرامون اجرای ابتکار کمربند و جاده را امضاء کرده است. به دلیل اجرای همین ابتکار، چین همیشه جایگاه خود به عنوان بزرگ ترین سرمایه گذار در آسیای مرکزی را حفظ کرده است. از ابتدای مطرح شدن این ابتکار در سال 2013، آسیای مرکزی نیز از اعمال این ابتکار بهره برده و توانسته است تا وضعیت تجاری، اقتصادی و نقدینگی منطقه را بهبود بخشد. لذا، این یک نکته بسیار جالب خواهد بود که ببینیم همکاری چین و کشورهای آسیای مرکزی در چارچوب ابتکار کمربند و جاده تا چه حدی می تواند ارتباطات میان آنها را تعمیق بخشد.

علاوه بر این، به دلیل نزدیکی جغرافیایی، موفقیت همکاری چین و آسیای مرکزی تا حد زیادی هم به صلح و امنیت منطقه بستگی دارد. در همین راستا، چین با ترویج گفتگوهای چندجانبه امنیتی با مقامات امنیتی کشورهای آسیای مرکزی، حضور امن خود در کشورهای آسیای مرکزی را تضمین کرده است.

از طریق این ارتباطات نیز کشورهای آسیای مرکزی از عملیات واقع گرایانه ای مانند تمرینات نظامی منظم بهره مند شده اند. در طول سالیان سال، این منطقه ‌تهدیدات امنیتی فزاینده‌ای مانند افراط‌ گرایی مذهبی، جنایات فرامرزی، تروریسم، درگیری‌های قومی و مدنی و تنش‌های مرزی مواجه هستند در حالی که در نشست کنونی سران چین و کشورهای آسیای مرکزی مباحثات بیشتر درباره مقابله با تهدیدات درازمدت به صلح و توسعه انجام می شود و توافقنامه های همکاری مربوطه نیز به امضاء می رسد.

به طور کلی، فرصت ها و انتظارات مذکور نیز باعث شکل گیری نوعی الگوی همکاری چین با بسیار نقاط دیگر جهان از جمله کشورهای آفریقایی شده است. چین و کشورهای آسیای مرکزی و آفریقا همگی جزو کشورهای در حال توسعه و با چالش‌های اقتصادی-اجتماعی تقریبا یکسان مواجه هستند. لذا، همکاری های آنها می تواند فرصت های بیشتری برای تحقق نیازهای مشترک آنها و تعمیق تبادلات آنها ایجاد کند تا آنها مشترکا به سمت ایجاد یک جامعه بشری با سرنوشت مشترک، پیشرفت کنند.