جهان فورا باید خطرات بزرگ هژمونی را برطرف کند
ایالات متحده طی سالها بی محابا جنگهایی را به راه انداخت، هژمونی دلار ایجاد کرد و میان اردوگاهها تقابل به وجود آورد، پس اینها خطرات واقعی برای جهان هستند. آمریکا آغازگر اجبار اقتصادی و مجرم اصلی تضعیف تجارت آزاد و ثبات زنجیرههای صنعتی و تامین است. ایالات متحده از دهه 80 میلادی بارها تحریمهای اقتصادی علیه ژاپن وضع کرد و صنایع برتر ژاپن را با ابزارهای مختلف سرکوب نمود به گونهای که در سطح کتب درسی میتوان از آن به عنوان اجبار اقتصادی نام برد.
آمریکا از تاریخ 240 ساله خود فقط 10 سال را در جنگ به سر نبرده؛ دو سوم موارد نقض سازمان تجارت جهانی توسط ایالات متحده ایجاد شده؛ سیاست مالی تهاجمی و سیاست پولی رادیکال و ناپایدار آمریکا جدا ثبات مالی جهان را تضعیف کرده است...حقایق این امر را به شکل انکار ناپذیری ثابت میکند که ایالات متحده بزرگترین منبع خطر برای جهان است.
اگر برخی کشورها به دنبال رویکردی ضدچینی به اسم «خطرزدایی» باشند این به معنای آن است که به دنبال فرصتی برای اعمال دیدگاههای ضد چین، ضد همکاری، ضد ثبات و ضد توسعه هستند.
چین متعهد به مسیر توسعه صلح آمیز است و قاطعانه یک راهبرد گشایش منجر به منافع متقابل و نتایج برد-برد را دنبال میکند. طی 10 سال گذشته، میانگین کمک چین به رشد اقتصادی جهان از مجموع کشورهای گروه 7 فراتر رفته است.عملیات اقتصادی چین قدرت احیای خود را حفظ کرده به گونهای که فرصتهای بیشتری را برای کل جهان به ارمغان خواهد آورد.
سازمان ملل پیش بینی خود از رشد اقتصادی چین را از 4.8 درصد به 5.3 درصد افزایش داد. بانک جهانی و صندوق بینالمللی پول نیز پیش بینیهای خود از رشد اقتصادی چین برای سال جاری میلادی بالا برده و در خصوص چشم اندازهای توسعه اقتصادی چین ابراز اطمینان کردند.
طبق نتایج نظرسنجی انجام شده توسط «شورای ترویج تجارت بینالملل چین»، 92.4 درصد شرکتهای با سرمایه خارجی مصاحبهشونده اعلام کردند که جایگاه چین در تصمیمهای سرمایه گذاری جهانی آنها افت نکرده است. حقایق ثابت کرده که چین به جای ایجاد چالش، فرصت، به جای هرج و مرج، ثبات و به جای ایجاد خطر، اطمینان برای جهان به ارمغان میآورد.
جهان نمیتواند از چین جدا شود و کشورهای خاص نباید با هدف گرفتن چین به دنبال «خطرزدایی» باشند. آنچه جهان نیاز دارد کنار گذاشتن ایدئولوژی محفلهای کوچک است تا به طور کامل خطر مهار و سرکوب دیگر کشورها بر طرف شود.
گروه 7 باید منطبق با روند عمومی دوره باز بودن و جامعیت رفتار کند، چندجانبه گرایی واقعی را دنبال نماید و اقداماتی انجام دهد که به نفع احیای اقتصاد جهان و توسعه صلح آمیز باشد تا احترام اساسی جامعه بینالملل را از آن خود کند.