نمایش مسخره فیلیپین که حقیقت دریای جنوبی چین را تحریف میکند
فیلیپین واقعا استاد تحریف حقیقت است. این کشور در دریای جنوبی چین دردسر ایجاد کرده، اوضاع را تشدید نموده، آن را به صحنه بینالمللی کشانده و سپس چین را «بزرگترین اخلالگر» مینامد.
این شبیه تماشای یک نمایش مسخره است که پیش چشمان ما اجرا میشود. تنشهای دریایی میان چین و فیلیپین طی هفته گذشته در دریای جنوبی چین شدت یافته است.
دو کشتی گارد ساحلی فیلیپین 19 آگوست (29 مرداد) به طور غیرقانونی و بدون مجوز دولت چین وارد آبهای مجاور جزیره صخرهای «شیانبین جیائو» متعلق به جزایر «نانشا چوندائو» شدند.
یک فروند کشتی رسمی «سازمان شیلات و منابع آبزی فیلیپین» روز یکشنبه، بر نفوذ به آبهای مجاور شیانبین جیائو با وجود مخالفت قاطعانه چین و منصرف کردن مکرر، اصرار داشت.
با این وجود «گیلبرتو تئودورو» وزیر دفاع فیلیپین مدعی شد که چین «بزرگترین اخلالگر» صلح بینالمللی است.
هر فورد روشنضمیری تشخیص میدهد که فیلیپین آن طرفی است که به ایجاد اختلال و آشفتگی میپردازد.
واقعیت این است که هم در 19 آگوست (29 مرداد) و هم در 25 آگوست (4 شهریور) این فیلیپین بود که کشتیهای رسمی خود را وارد آبهای نزدیک شیانبین جیائو کرد و سعی داشت تدارکات و مایحتاج اولیه به کشتی فیلیپینی که از ماه آوریل امسال غیرقانونی در تالاب شیانبین جیائو لنگر انداخته، برساند.
این اقدام فیلیپین نقش شدید حاکمیت چین، نقض «اعلامیه رفتار طرفها در دریای جنوبی چین» و تهدید صلح و ثبات این دریا محسوب میشود. بنا بر این، برچسب «اخلالگر» قطعا نباید به چین بچسبد.
دلیل آنکه فیلیپین جرأت کرده این اقدامات تحریک آمیز گوناگون را آشکارا انجام دهد و برای بدنام کردن چین شایعاتی را منتشر سازد این است که آمریکا از آن حمایت میکند.
اظهارات «ساموئل پاپارو» دریادار نیروی دریایی ایالات متحده در روز سه شنبه، تنشهای دریای جنوبی چین را به اوج دیگری رساند.
او گفت آمریکا میتواند کشتی های فیلیپینی را در ماموریتهای تدارکاتی در دریای جنوبی چین اسکورت کند.
با این وجود پاپارو افزود که این «گزینه کاملا غیرمنطقی» محسوب میشود و نیازمند رایزنی میان متحدان پیمان است.
این پیشنهاد «اسکورت» از جانب واشنگتن فقط به تشدید تنشها در دریای جنوبی چین منجر خواهد شد. اما آیا فیلیپین میتواند از این اقدام نفعی ببرد؟ یا صرفا به عنوان یک آلت دست در بازی ژئوپلیتیک آمریکا مورد استفاده قرار میگیرد؟
واشنگتن اغلب ادعا میکند تحت پوشش ارائه تضمینهای امنیتی از فیلیپین حمایت میکند، اما در حقیقت، برای محافظت از منافع راهبردی خود است.
همانگونه که دریاردار پاپارو تاکید کرد، «رایزنی» میان متحدان پیمان همچنان مورد نیاز است. این اظهارات درباره اینکه آیا آمریکا یک بار دیگر به فیلیپین وعدههای پوچ داده یا خیر، تردید ایجاد میکند.
نگرانکنندهتر این است که پاپارو به خاطر ایده تبدیل تنگه تایوان به «جهنمدره بدون سرنشین» نیز شهرت دارد.
این لفاظی نشان دهنده موضوع افراطی آمریکا در قبال ظهور چین است.
اقدامات تحریک آمیز فیلیپن در دریای جنوبی چین تحت فتنهانگیزی ایالات متحده به شکلی اجتنان ناپذیر تنشهای منطقهای را بدتر میکند.
چه زمانی فیلیپین میتواند متوجه شود که در این سناریو میتواند پرهزینهترین قربانی باشد؟
در حالی که دولت فیلیپین ظاهرا در سایه «حمایت» آمریکا آرمیده، ممکن در واقع در حال فرو کشاندن خود در دردسر باشد.
نقشی که فیلیپین در این نمایش دریای جنوبی چین بازی میکند، مضحک است ، زیرا ساده لوحانه به نظر میرسد که سخنان دلنشین یک «دوست قدیمی» را در بازی سیاست بینالملل باور کنیم.
آیا مانیل متوجه خواهد شد که در پایان این نمایش فقط یک آلت دست بوده است؟ و فیلیپین چقدر بخاطر این ساده لوحی برای این نمایش خنده آور هزینه خواهد کرد؟
گذر زمان نیاز است تا پاسخ این سوال را به ما بگوید.