آغوش باز جهان برای همکاری سبز در مقابل تشدید سرکوب محصولات سبزِ چین توسط غرب

هنوز آمارهای بالای زائرانی که در مراسم حج امسال به دلیل گرمای شدید جان خود را از دست داده‌اند، فراموش نشده است. این فقط بخش کوچکی از تاثیرات شرایط اقلیمی شدید ناشی از گرم شدن کره زمین بر زندگی مردم است.

به ذکر مثال‌های بیشتر درباره این شرایط نابسامان اقلیمی در کل دنیا از جمله گرمای بالا و سیلاب فراگیر در جهان نیازی وجود ندارد. چون این یک گرایش کلی در کشورهای جهان است که برای پروژه‌های سبز از جمله احداث نیروگاه‌های خورشیدی، بادی، بیوانرژی و غیره برنامه ریزی و اقدام کنند. مثلا طبق گفته مقامات ایرانی، در این کشور برنامه‌ریزی برای راه‌اندازی نیروگاه‌های تجدیدپذیر صورت گرفته تا حدود 12 هزار مگاوات برق از این نیروگاه‌ها استحصال شود.

این نوع پروژه‌ها که در سراسر جهان به اجرا گذاشته می‌شود، آشکارا می‌تواند به دنیا در مقابله با تاثیرات ناشی از تغییرات اقلیمی، کاهش وابستگی به سوخت‌های فسیلی و کاهش آسیب‌ها به محیط زیست کمک کند. البته برای انجام این پروژه‌ها، همکاری‌های بین‌المللی نیز نقش بسیار مهمی ایفا می‌کند.

همکاری سبز نیز یکی از مطالب محوری «اجلاس سران مجمع همکاری چین-آفریقا 2024» است که هم اکنون در پکن در حال برگزاری است. در دیدار رئیس جمهور چین با رهبران کشورهای آفریقایی حاضر در این اجلاس، بسیاری کشورهای آفریقایی از جمله آفریقای جنوبی، کنیا و زیمبابوه از چین برای تعمیق همکاری با آفریقا در زمینه انرژی‌های نوین استقبال کردند.

در واقع، چین در ساخت بسیاری پروژه‌های انرژی نوین در کشورهای آفریقا مشارکت داشته که از میان آنها می‌توان به نیروگاه زمین گرمایی «سوسیان مننگای» کنیا، نیروگاه حرارتی خورشیدی «نور کوارزازاته» مراکش و سپس نیروگاه برق آبی «که‌که»آنگولا اشاره کرد. این پروژه‌های انرژی سبز نه تنها عرضه برق کشورهای آفریقایی را افزایش داده بلکه اتکای این کشورها به منابع سوخت فسیلی و اثرات تغییرات آب و هوایی بر آنها را کاهش داده است.

در این میان، «محصولات سه گانه انرژی نوین» با کیفیت بالا و قیمت مناسب چین یعنی خودروهای الکتریکی، باتری‌های لیتیومی و صفحات خورشیدی به کشورهای مختلف صادر می‌شوند و کمک زیادی به تحول انرژی و مبارزه با تغییرات آب و هوایی در کشورهای سراسر جهان کرده‌اند.

اما این محصولات هدف حملات غرب قرار گرفته است. این کشورها از جمله آمریکا و متحدان اروپایی‌اش چین را به داشتن ظرفیت مازاد تولید این محصولات متهم می‌کنند و به این بهانه، سیاستهای تعرفه‌ای را علیه این محصولات تدوین و به اجرا گذاشته‌اند. این روش غالب غربی‌هاست که ابتدا بهانه بیاورند و سپس اقدامات مورد نظر خود را انجام دهند.