بزرگنمایی «تهدید چین»؛ وقتی قانونگذاران آمریکایی پهپادهای چینی را هدف می‌گیرند
یک نمایش پوچ جدیدِ «تهدید چین» اخیرا دوباره در کنگره آمریکا روی صحنه رفته است. اخیرا شماری از قانونگذاران آمریکایی با ارسال نامه‌ای به دولت بایدن خواستار رسیدگی به «استفاده از پهپادهای کشاورزی ساختِ چین» شده‌اند.
موضوعات ادعایی طرح شده آنها شامل این گمان است که پهپادهای اسپری‌کننده مواد ممکن است داده‌های غلات را جمع‌آوری و تفسیر کنند که مشاهده آن برای چشم انسان غیرممکن است و به طور بالقوه به فناوری حیاتی برای موفقیت تولید محصولات کشاورزی آمریکا دسترسی پیدا کنند.
این جهالت مسخره قانونگذاران که شاید حتی از نزدیک پهپاد کشاورزی را ندیده باشند، بار دیگر وضعیت واقعیِ ضد اندیشمندانه برخی از سیاستمداران آمریکایی را مجسم ساخته است.
چنین اتهاماتی ارزش تکذیب کردن هم ندارند. در واقع همکاری اساسی قابل توجهی میان چین و آمریکا در حوزه فناوری کشاورزی وجود دارد. امضای «توافق همکاری علم و فناوری آمریکا-چین» ریشه در تبادلات فناوری کشاورزی دارد.
به گفته «کارن مانکل» استاد بازنشسته «دانشگاه ایالتی اوهایو»، از زمان برقراری روابط دیپلماتیک، بیش از 2100 دانشمند حوزه کشاورزی ایالات متحده به چین سفر کرده‌اند و تعداد مشابهی از دانشمندان چینی از مزارع و آزمایشگاه‌های ایالات متحده دیدن کرده‌اند.
وی تاکید کرد: این تبادل مهارت و تخصص به هر دو کشور کمک کرده تا به ابرقدرت‌های غذایی جهانی تبدیل شوند.
طی «میزگردی کشاورزی آمریکا-چین 2024» که ماه ژوئن برگزار شد، کارشناسان و نمایندگان دو طرف همچنین بر پتانسیل عظیم همکاری بیشتر در توسعه و کاربرد فناوری‌های کشاورزی پیشرفته میان چین و ایالات متحده تاکید کردند.
کشاورزی معمولا یکی از حوزه‌هایی است که کمترین ارتباط را با «رقابت قدرت‌های بزرگ» دارد. با این همه برخی قانونگذاران ایالات متحده طی سال‌های اخیر به کند و کاوِ «ریسک‌های امنیتی» در این حوزه پرداخته و مدعی شده‌اند که چین در حال خرید کل زمین کشاورزی آمریکا و سرقت بذرهای اصلاح‌شده ژنتیکی از مزارع آمریکایی است.
حالا حتی آنها پهپادهای اسپری‌کننده را هدف قرار داده‌اند. این منعکس‌کننده نبود مواد کافی برای روایت ادعایی «تهدید چین» است که منجر به مجموعه‌ای از نمایش‌های مضحک درباره آهنرباهای چینی در جت‌های جنگنده، جرثقیل‌ها در بنادر آمریکا و پهپادها بر فراز مزارع ایالات متحده شده که همگی به عنوان «تهدید» بزرگنمایی گشته‌اند.
پی بردن به پشت پرده واقعی این رفتار احمقانه دشوار نیست. با این وجود، خطر واقعی در آنجا نهفته که «راه حل‌های» پیشنهادی این قانونگذاران یا حامیان ضدچین قطعا شامل افزایش موانع تجاری با چین و حتی «جدا شدن» افراطی از چین است.