اشتیاق آمریکا و انگلیس به تداوم آتش افروزی در جنگ روسیه-اوکراین
اقدامات ایالات متحده و انگلیس برای دمیدن بر آتش درگیری جاری روسیه-اوکراین تسریع و تشدید شده است. آنها از یک سو مذاکرات صلح را تضعیف میکنند و از سوی دیگر تشدید این درگیری را افزایش میدهند و این نهایتا اوکراین است که بیشترین هزینه را میدهد.
«آنتونی بلینکن» و «دیوید لمی» وزرای خارجه آمریکا و انگلیس طی سفر چهارشنبه هفته گذشته خود به اوکراین از بستههای کمکی جدید برای این کشور جنگزده خبر دادند. این نخستین سفر در این سطح طی دهه گذشته محسوب میشود.
طبق گزارشها، ایالات متحده قرار است 700 میلیون دلار در قالب کمکهای بشردوستانه و انرژی به اوکراین بدهد و در عین حال حال انگلیس هم حدود 800 میلیون دلار در قالب کمک مالی و تجهیزات نظامی به کییف اعطا خواهد کرد.
متاسفانه، در میانه این باور متحدان غربی که درگیری اوکراین در حال وارد شدن به یک «لحظه حساس» است، سفر مشترک بلینکن و لمی هدفش به ارمغان آوردن صلح نبود.
به عقیده کارشناسان سفر وزرای خارجه ایالات متحده و بریتانیا به اوکراین بازتاب نگرش سیاسی واشنگتن و لندن است. این دو کشور قصد دارند اطمینان حاصل کنند که اوکراین موضع افراطی و سازش ناپذیر دارد و روسیه را از طریق کمکهای غرب به اوکراین دچار فرسایش کنند. نیت واقعی آنها دمیدن بر شعلههای جنگ و اطمینان یافتن از این است که اوکراین به عنوان یک آلت دست در این درگیری طولانی، به خدمت خود ادامه میدهد.
اکنون بیش از دو سال و نیم از بحران اوکراین میگذرد و دقیقا تحت مداخله آشکار و پنهان کشورهای غربی مانند آمریکا و انگلیس قرار دارد به گونهای که بارها فرصتهای صلح از دست رفته است.
«ویکتوریا نولاند» سفیر سابق آمریکا در ناتو اخیرا ا ذعان داشت که ایالت متحده و متحدانش در سال 2022 به اوکراین توصیه کردند که توافق صلح با روسیه را نپذیرد.
«دیوید آراخامیا» سیاستمدار اوکراینی نیز گفت «بوریس جانسون» نخست وزیر اسبق انگلیس در سال 2022 به کییف سفر کرد تا به مقامات اوکراینی اطلاع دهد غرب هیچ توافقی را با مسکو امضا نخواهد کرد و تاکید کرد: «فقط بجنگید.»
با این وجود این مردم اوکراین هستند که تاوان اقدام تحریک آمیز «فقط بجنگید» را با جانهایشان میپردازند و در عین حال آمریکا و انگلیس که همچنان در حال دمیدن بر شعلههای جنگ هستند در حال محاسبه منافع سیاسی و اقتصادی خود هستند.
برای ایالات متحده «اقتصاد جنگِ» سودجویانهاش باعث نابودی و رنج کشورهای فراوانی شده و در عین حال به طور همزمان منافع هنگفتی برای مجموعه نظامی-صنعتی آمریکا به ارمغان آورده و چرخه شوم میان «جنگ و سود» را رونق بخشیده است.