هرج و مرج انتخاباتی در ایالات متحده؛ از «دموکراسی آمریکایی» فقط یک پوسته باقی مانده است

ایالات متحده اغلب در صحنه بین‌المللی با سوء استفاده از مسائل دموکراسی و حقوق بشری به کشورهای دیگر حمله می‌کند، با این حال، هرج و مرج آشکار شده در طول دوره کنونی رقابت‌های انتخاباتی نشان می‌دهد که تصویر خودخوانده ایالات متحده به عنوان «فانوس دریایی دموکراسی» به یک طنز در سراسر جهان تبدیل شده است.

صحنه‌های رایج

رویدادهای خشونت آمیز مربوط به انتخابات آمریکا طی سه ماه گذشته شدت یافته است. چندین سوءقصد علیه «دونالد ترامپ»، نامزد جمهوری خواه، صورت گرفت، ستاد تبلیغات «کامالا هریس»، نامزد دموکراتها، مورد اصابت گلوله قرار گرفت و تخریب شد، صندوق‌های پستی برای ارسال آرای پستی در ایالت آریزونا به آتش کشیده شد... نامزدها و حامیان دو حزب حملات بی پایانی علیه یکدیگر انجام می‌دهند: «دروغگویان» و «سطل زباله»، «فاشیست» و دیگر ناسزاها

به طور مداوم استفاده می‌شود، و صحنه‌هایی مانند راندن کامیون زباله در محل گردهمایی‌ها رایج است. آمریکایی‌ها به جای اهمیت دادن به اینکه چه کسی انتخاب می‌شود، بیشتر نگران آن هستند که «حمله به ساختمان کنگره» پس از انتخابات دوباره تکرار شود. کانال خبری CNBC گزارش داد که تعداد بی‌سابقه‌ای از آمریکایی‌های ثروتمند در حال برنامه ریزی برای ترک ایالات متحده پس از انتخابات هستند، زیرا این نگرانی وجود دارد که هر کسی که به عنوان رئیس جمهور انتخاب شود ممکن است باعث ناآرامی اجتماعی گردد.

نبرد میلیاردرها

روزنامه انگلیسی «فایننشال تایمز» اعلام کرد که انتظار می‌رود انتخابات کنونی ایالات متحده «پرخرج‌ترین» انتخابات در تاریخ ایالات متحده باشد و ابرثروتمندان مبلغ هنگفتی را برای تأثیرگذاری بر انتخابات هزینه کرده‌اند. طبق آمار، مجموع کمک‌های مالی «ایلان ماسک» مدیر عامل «تسلا» به ترامپ به 120 میلیون دلار رسید. او یک ماه قبل از انتخابات همچنین اعلام کرد که روزانه 1 میلیون دلار را به شیوه قرعه کشی به رای دهندگان ثبت نام شده در «ایالت‌های چرخشی» (هفت ایالت سرنوشت‌ساز) اختصاص می‌دهد. در طرف دیگر عرصه مبارزات انتخاباتی، شخصیتهای مطرح هالیوود مانند «جورج کلونی» در مجموع بیش از 200 میلیون دلار به خانم هریس کمک کردند. «بیل گیتس» هم که قبلا در انتخابات کمرنگ بود 50 میلیون دلار به هریس کمک کرد. وقتی انتخابات به رقابت منابع مالی تبدیل می‌شود، آیا باید انتظار داشته باشیم صدای مردم عادی باز هم شنیده شود؟

ربودن اکثریت از سوی اقلیت