پژوهشگر ایرانی: در چین شواهد تاریخی مهمی برای نشان دادن پیشینه روابط کشورهای ما وجود دارد

«کنفرانس بین المللی منابع اولیه چند زبانه تاریخی و نوشته های تاریخی منطقه اقیانوس هند» در روزهای 12 و 13 اکتبر توسط دانشکده زبان های خارجی دانشگاه پکن برگزار شد. بیش از 60 کارشناس و محقق از بیش از 30 دانشگاه، مؤسسه تحقیقاتی و رسانه‌های داخل و خارج از چین با حضور در دانشگاه پکن با هم در مورد منابع تاریخی چندزبانه و چندفرهنگی و متون تاریخی منطقه اقیانوس هند به بحث و تبادل نظر پرداختند.

دکتر «عمادالدین شیخ الحکمایی»، محقق موسسه باستان‌شناسی دانشگاه تهران در این کنفرانس بین المللی در مورد «تاثیر سنت نگارش چینی در اسناد ایرانی» سخنرانی کرد.

او در خصوص چرایی انتخاب این موضوع برای سخنرانی خود به خبرنگار رادیو و تلویزیون مرکزی چین گفت: موضوع کار تخصصی من درباره اسناد، نسخه‌های خطی و کتیبه‌های تاریخی است. سال‌هاست روی مجموعه‌ای از اسناد کار می‌کنم که قدیمی‌ترین مجموعه اسناد ایران در دوره اسلامی هستند و تعدادی متون دوزبانه از دوره حکومت مغول و ایلخانیان به زبان‌های فارسی و اویغوری و با مُهرهای چینی را دربرمی‌گیرند. من با توجه به کار تخصصی‌‌‌ام در مورد اسناد و همین طور تبدیل شدن ایران به یک چندراهی فرهنگی در دوره مغول با فرهنگ‌هایی مثل مغولی، چینی، فارسی و عربی من به پژوهش درباره این موضوع علاقه داشتم. در چین شواهد تاریخی مهمی وجود دارند که می‌توانند روابط فرهنگی کشورهای ما را نشان بدهند. وجود زبان فارسی در دوره‌های گذشته چین روی سفال‌ها، چینی‌ها و مکاتبات می‌توانند به شناخت عمیق‌تر از گذشته کمک کنند.

دکتر شیخ الحکمایی در مورد اهمیت همکاری‌های فرهنگی ایران و چین در عصر جدید و در چارچوب ابتکار کمربند و جاده نیز گفت: طبیعی است که دو کشور با پیشینه تاریخی و فرهنگی طولانی که شواهد مختلف نشان می‌دهد از گذشته‌های دور با یکدیگر ارتباط داشته‌اند، می‌توانند در دنیای امروز نیز از طریق ارتباط با یکدیگر و تقویت‌ بنیه‌های اقتصادی و فرهنگی و دست به دست یکدیگر دادن به موفقیت‌های بزرگ در جهان برسند.

این کنفرانس به مدت دو روز و با هشت نشست جانبی برگزار شد. حاضران در این همایش در مورد موضوعاتی مانند تجارت، قومیت، مذهب، سیاست، دانش، فناوری، چشم‌اندازها و زمینه‌های دیگر و حوزه‌های تخصصی گوناگون مانند زبان و ادبیات، تاریخ، مذهب، باستان شناسی و موزه‌شناسی، هنر، مردم شناسی و موضوعات دیگر به بحث و تبادل نظر پرداختند.