قانون آمریکا علیه شین جیانگ؛ نشانه «آمریکازدایی» از زنجیره صنعتی جهانی
اداره گمرک ایالات متحده سه شنبه 21 ژوئن (31 خرداد) بر اساس به اصطلاح «قانون جلوگیری از کار اجباری اویغور» تمام کالاهای تولیدی در منطقه شین جیانگِ چین را مشمول به اصطلاح «کار اجباری» فرض و واردات تمام محصولات مرتبط با شین جیانگ را ممنوع کرد.
یک انسان فهیم به راحتی متوجه میشود که این رویکرد دیوانهوارِ مبتنی بر دروغِ آمریکا، ناقضِ قوانین اقتصاد بازار است. در واقع ایالات متحده قصد دارد چین را از تجارت جهان جدا سازد و این کار را با مستثنی کردن شین جیانگ از زنجیره صنعتی جهان انجام داده تا از این منطقه برای تحقق هدف خود سوءاستفاده کند.
اما برای آمریکا که بزرگترین بازار مصرف جهان محسوب میشود، دور نگه داشتن تمام محصولات مرتبط با شین جیانگ از بازار شبیه قطع دسترسی خود از زنجیره صنعتی جهانی و «آمریکازدایی» خود است.
صنایع پنبه و تولید پلی سیلیکون شین جیانگ را به عنوان مثال در نظر بگیرید. پنبه شین جیانگ هم از کیفیت خوبی برخوردار است و هم قیمت مناسبی دارد و بنا بر این اولین گزینه بسیاری از برندهای تولید پوشاک در جهان محسوب میشود. در عین حال شین جیانگ به ظرفیت تولید تقریبا نیمی از پلی سیلیکونهای جهان کمک میکند و ایالات متحده در تولید صفحات خورشیدی اتکای 85 درصدی به چین دارد.
با کنار گذاشتن این دو محصول از بازار، برای آمریکا سخت خواهد بود که جایگزینهای مناسبی در سراسر جهان با توجه به تورم رو به افزایش و بحران روز افزون زنجیره تامین، پیدا کند.
به دلیل آنکه قانون مذکور، محصولاتی که از مواد خام تولید شده در شین جیانگ و شرکتهایی که از کارگران اویغور استفاده میکنند را هدف گرفته، این به معنای آن است که ایالت متحده نه تنها باید محصولات شین جیانگ را کنار بگذارد بلکه باید هم از چین و هم از زنجیره صنعتی جهان جدا شود.
در روند جهانی سازی کنونی، محصولات و مواد خام شین جیانگ به بسیاری از مناطق جهان صادر میشود و در برگیرنده زنجیره صنعتی جهان است. کارگران اویغور شین جیانگ به شکل گستردهای در کار تولید شرکتها دخیلند و برای داشتن زندگی بهتر تلاش میکنند.
در پایان باید گفت دروغِ ساختِ آمریکا که اسم آن را «کار اجباری» گذاشته در تلاش برای تحریم محصولات مرتبط با شین جیانگ رنگ میبازد. در واقع این اقدام برای آمریکا یک خودانزوایی و جداکردن خودش از بازار جهانی محسوب میشود.