چگونه وضعیت زندگی در آمریکا به اینجا رسید؟
کشوری که در آن تقریباً از میان هر 10 شهروند بزرگسال آن، یک نفر به خاطر بیماری دچار بدهی میشود و یک شکستگی ساده میتواند باعث ورشکستگی شهروندان شود را چه میتوان نامید؟ کشوری که مدتی است یک شهر صد و 60 هزار نفری در آن مدتهاست که آب آشامیدنی سالم ندارد؟ کشوری که در آن امید به زندگی برای دومین سال متوالی کاهش یافته و مردم فقیر برای گذران زندگی پلاسمای خون خود را می فروشند؟ کشوری که در آن میزان مرگ و میر مادران در میان زنان سیاهپوست پایتخت تقریباً دو برابر بیشتر از زنان در سوریه است؟
آیا شما چنین کشوری را یکی از کشورهای ثروتمندترین کشورهای جهان می نامید؟
با نگاهی به تراز مالی کشورهای جهان، ایالات متحده دومین کشور ثروتمند جهان است (اخیراً چین از این کشور پیشی گرفت). با نگاهی به تولید ناخالص داخلی، این کشور بزرگترین اقتصاد جهان به شمار میرود و در عین حال، برخی از ثروتمندترین افراد جهان در همین کشور زندگی میکنند. با توجه به تمام این معیارهای پیشرفت، ایالات متحده بهترین عملکرد را در میان دیگر کشورهای جهان دارد؛ با این حال، با معیارهای دیگر، همه چیز آنقدرها هم خوب نیست. سازمان ملل متحد اخیراً ایالات متحده را در رتبهبندی جهانی کشورها از نظر رسیدن به اهداف توسعه پایدار، از رتبه ۳۲ به رتبه ۴۱ تنزل داد. مثل تمام موضوعات دیگری که به سازمان ملل مربوط می شود، این شاخص هم شامل مفاهیم پیچیده است اما اگر بخواهیم یک تعریف ساده از آن ارائه بدهیم باید بگوییم که به جای ایجاد ثروت، بر کیفیت زندگی مردم عادی تمرکز دارد. بر اساس چنین معیاری نیز ایالات متحده بالاتر از بلغارستان و درست پشت سر کوبا قرار میگیرد. هفته گذشته یکی از کارشناسان تاریخ سیاسی بر اساس همین شاخص گفت که ایالات متحده از یک کشور پیشرفته در حال تنزل یافتن به یک کشور در حال توسعه است.