توهمات و خطرات ناشی از «تکیه به آمریکا در جهت مهار چین» برای ژاپن

در مواجهه با جهان آشفته امروز، ایالات متحده طبیعتاً از این شیوه عملکرد فراتر از انتظار ژاپن در حمایت از خود استقبال می‌کند و در همان حال با تقویت موقعیت اتحاد دو کشور، «پاداش» خودمختاری نظامی بیشتر را برای ژاپن در نظر می‌گیرد. همین امر باعث شده که برخی از مردم ژاپن با خوشحالی باور کنند که اتحاد ایالات متحده و ژاپن به سمت رسیدن به «برابری» در حال حرکت است که موقعیت ژاپن به عنوان یک قدرت بزرگ را نشان می‌دهد.

محاسبات سیاسی ژاپن دقیق اما کسالت‌آور است. مسائلی مانند بحران اوکراین در اروپا و درگیری فلسطین و اسرائیل در خاورمیانه، هیچ یک ارتباط مستقیم زیادی با امنیت ملی ژاپن ندارند. ابراز نگرانی‌های مکرر رهبران ژاپن در مورد «چالش‌های پیشِ روی نظم بین‌المللی مبتنی بر قانون، آزادی و باز بودن» نیز تنها یک اقدام کلیشه‌ای برای حفظ سلطه تک‌قطبی ایالات متحده بر جهان و یک بهانه ضعیف برای دولت کیشیدا هستند تا برنامه توسعه نظامی ضعیف و بی رنگ و روی خود را پیش ببرد.

به بیان ساده، «ارتقای» سطح اتحاد ایالات متحده و ژاپن با اتکا به برخی وسواس‌های موجود در دو کشور برای دامن زدن به رقابت میان قدرت‌های بزرگ، صرفاً نقش ژاپن را به عنوان ابزاری برای مهار چین تقویت می‌کند. در واقع، این اقدام علاوه بر کوچک کردن ژاپن، خطرات قابل توجهی را نیز به دنبال دارد که به طور بالقوه می‌تواند منجر به بی‌ثباتی و رویارویی بیشتر در منطقه آسیا و اقیانوس آرام و حتی جهان شود. به همین دلیل نیز لازم است که افراد با بصیرت در ژاپن به خوبی خطرات و نگرانی‌های پنهان در این سفر به ظاهر باشکوه کیشیدا به ایالات متحده را تشخیص بدهند و از آن آگاه باشند.