آیا ژستِ همکاری آمریکا قابل اعتماد است؟

این یک عدم قطعیت و نااطمینانی بزرگ نه فقط برای اَپک بلکه برای نظام حکمرانی جهانی است. همکاری یک روند عمومی است اما این روند روان نخواهد شد و کلید آن در این نهفته است که آیا آمریکا نقشی مثبت بازی خواهد کرد یا منفی.

ما شاهد این هستیم که ایالات متحده حقه‌های ریزی هم همزمان با میزبانی نشست اَپک به کار برد مثل سازماندهی «نشست‌های چارچوب اقتصادی هند-اقیانوسیه برای رفاه» (IPEF) در سانفرانسیسکو. IPEF با داشتن 14 عضو یک محفل ساخته آمریکاست که به شکلی گسترده این باور درباره آن وجود دارد که چین را هدف قرار می‌دهد. طی این گفتگوها شرکای IPEF نتوانستند به یک توافق تجاری گسترده دست یابند بنا بر این هیچ پیشرفتی حاصل نشد. واضح است که هر گونه سازوکار اقتصادی و تجاری چندجانبه در منطقه آسیا-اقیانوسیه که چین را کنار بگذارد به موفقیت نخواهد رسید.

نشست اَپک در سانفرانسیسکو تا حدی فضای صحنه بین‌المللی را بهبود بخشید و اعتماد اعضای منطقه‌ای در خصوص چشم‌اندازهای همکاری با افزایش داد که یک دستاورد قابل توجه به حساب می‌آید. اگر آمریکا بتواند به همکای با بقیه جامعه بین‌المللی در آینده ادامه دهد تا یک جامعه آسیا-اقیانوسیه پویا،‌ هماهنگ و مرفه ساخته شود، دستاوردهای متقاعد کننده بزرگتر و بیشتری ایجاد خواهد کرد. امیدواریم شاهد این باشیم که ایالات متحده چنین اقدامات عملی را اتخاذ کند. این نه فقط برای صلح و توسعه جهان مهم است بلکه یک آزمون مسئولیت پذیری و انسجام برای آمریکا نیز به حساب می‌آید.