«دیوار بزرگ سبز»؛ روایتی واقعی از شکوفایی شهر بیابانی چین

با فرو رفتن نسبی یک لایه از این نی‌ها درون شن و ماسه، این تخته‌ها به عنوان یک سد عمل کردند. هنگامی که این نی‌ها به شبکه‌های مربع شکل متصل می‌شوند، یک «شطرنج» بزرگ را تشکیل می‌دهند که به طور موثر شن‌ها را مانند یک شبکه غول پیکر قفل می‌کند. نهال‌هایی که در میان این صفحات شطرنج‌ بزرگ کاشته می‌شوند به طور چشمگیر شانس بیشتری برای بقا دارند.

کاشت یک درخت در بیابان بشدت چالش برانگیز است حتی با حمایت این صفحات شطرنجی نی‌مانند، زیرا سیستم ریشه دسترسی کمی به عمق دارد.

تانگ با کمک تجربه خود ابزاری فولادی ساخت که با بیل‌های معمولی متفاوت است و دارای دو میله افقی در جلوی آن است. این ابزار نوآورانه امکان کاشت ریشه‌های نهال را به عمق 50 سانتی متر در لایه ماسه مرطوب فراهم کرد.

این ابزار ساده نرخ بقای بیابان‌زایی را از 25 درصد به بیش از 85 درصد افزایش داد. این روش طور گسترده‌ای در پروژه های جنگل‌کاری در دیگر نواحی شمال چین ترویج و به کار گرفته شد.

جونگ‌ویی که به عنوان برترین مقصد بیابانی چین رتبه بندی شده، اقداماتی چشمگیر در تقویت صنعت گردشگری بیابانی اتخاذ کرده است. گردشگران علاوه بر تماشای مناظر طبیعی می‌توانند از فعالیت‌های تفریحی متنوع مثل موج سواری در شن، سر خوردن روی شن و تماشای ستارگان و غیره لذت ببرند.

در بخش دیگری از این بیابان یک گاوداری راه اندازی شد. «یانگ فی» که شرکتش این دامداری را مدیریت می‌کند، گفت: بیابان خشک و دارای تهویه مناسب است، بنابراین پرورش گاو در این محیط میزان ابتلا به برخی از بیماری‌های رایج میان گاوها را کاهش می‌دهد.

وی افزود: این دامدادری با تولید روزانه بیش از 330 تن شیر تازه به منبع درآمدی مهم برای بیش از 20 هزار خانوار روستایی در 54 روستای محلی تبدیل شده است.

با توجه به اینکه صنایع در جونگ‌ویی با بهره برداری از منابع بیابان رونق یافته‌اند، هدف TSFP فراتر از کنترل بیابان به بهبود معیشت توسعه یافته است.

طبق آمارهای اولیه، TSFP تقریبا 15 میلیون نفر را فقط به واسطه جنگل‌کاری و کاشت میوه از فقر رهایی داده است.