پیام خطرناکی که نشست ناتو در مادرید به جهان مخابره کرد
نشست سران ناتو 30 ژوئن (9 تیر) در مادرید پایتخت اسپانیا پایان یافت. سند راهبردی جدید ناتو که در این نشست به تصویب رسید انگشت بر روسیه و چین گذاشته و همچنین تصمیماتی برای توسعه ظرفیت نظامی آن گرفت. افکار عمومی معتقدند که نشست ناتو پیام خطرناکی را به جهان مخابره کرد و جامعه جهانی باید بشدت هوشیار باشد.
سند مفهوم راهبردی جدید ناتو یک ماهیت جنگ سردیِ قوی دارد که نیتی تجاوزکارانه در آن نهفته است. این سند نه تنها روسیه را به عنوان بزرگترین و مستقیم ترین تهدید برای صلح و ثبات برای کشورهای ناتو و منطقه اروپا در نظر گرفته، بلکه چین را نیز برای نخستین بار به ایجاد «تهدید و چالش نظاممند» برای ناتو متهم کرده است.
اما آیا چین با هزاران مایل فاصله، واقعا چالشی برای ناتو محسوب میشود؟؛ سازمانی که به اصطلاح به دنبال ارتقاء ثبات و رفاه در منطقه آتلانتیک شمالی است.
کشور چین همواره به صلح عشق ورزیده و صلح جزو ژن فرهنگ چینی است. چین از قدیم الایام یکی از قدرتمندترین کشورهای جهان بود اما هیچ گاه علیه دیگر کشورها از رویکردهای استعماری یا تجاوزکارانه بهره نبرده است.
اگر در مقام مقایسه بر آییم میبینیم که قدرتهای اروپایی مداما در حال استعمار دیگر کشورها بودهاند اما صد سال قبل از ورود «کریستف کلمب» به قاره آمریکا، قدرتمندترین ناوگان دریایی جهان به رهبری دریانورد چینی به نام «جِنگ هه » هفت بار به اقیانوس آرام، غرب اقیانوس هند و 30 کشور و منطقه سفر کرد، بدون هیچ گونه اقدام استعماری و تجاوز به دیگر کشورها، به چین بازگشت.
چین هیچگاه دست به تحریک برای شروع هیچ جنگی نزده و هرگز به کشور دیگری هجوم نبرده است. در حال حاضر، چین تنها کشور جهان است که در قانون اساسی خود «پایبندی به مسیر توسعه صلح آمیز» را ارج نهاده است. چین هرگز در امور داخلی دیگر کشورها مداخله نکرده، ایدئولوژی خود را صادر نکرده و هیچ گاه اقدام به تحریم یکجانبه یا فشار اقتصادی ننموده است.
چین متعهد شده تا بی هیچ قید و شرطی از سلاح هستهای استفاده نکند یا حتی با آن کشورها غیرمسلح به سلاح هستهای را تهدید هم نکند. جالب است که در ائتلاف ناتو سه کشور دارای سلاح هستهای وجود دارد اما هیچکدام از آنها چنین تعهدی را اعلام نکردهاند.
همه میدانند که ناتو که خود را «سازمان دفاعی» مینامد، در واقع یک «ماشین جنگی» محسوب میشود. در 20 سال گذشته، ناتو شورای امنیت را دور زده و بارها و بارها علیه کشورهای دارای حق حاکمیت، جنگ به راه انداخته است.
این به اصطلاح سازمان دفاعی در تجاوزهای خود تعداد زیادی از غیرنظامیان را در یوگسلاوی، عراق، لیبی، افغانستان و سایر کشورها کشته و منجر به آواره شدن دهها میلیون نفر شده است.