آنچه غرب درباره شین‌جیانگ چین نمیگوید!
هیچکدام از غربیهایی که مدعی نگرانی برای مردم اویغور هستند به هیچکدام از این رخ‌دادها اشاره‌ای نکرده‌اند.
چین به منظور رادیکال‌زدایی مجبور به اتخاذ روشهایی مشابه بسیاری از کشورها از جمله فرانسه شد که از طریق آن در مراکز آموزش حرفه‌ای به افراد آموزش داده میشود. با ارائه آموزش مناسب به افراد و تعلیم آنها برای به دست آوردن درک بهتر از مهارت‌های حرفه‌ای، قوانین و مهارت‌های ماندارین، علاوه بر رادیکال زدایی، به بسیاری کمک شده است که روی پای خود بایستند.
بر اساس قوانین چین همه مردم این کشور برای داشتن و یا نداشتن هر گونه باور مذهبی آزاد هستند اما مجاز به نمایش عمومی این باورها نیستند طبق قوانین چین افراد جامعه با هر اعتقاد و باوری باید بتوانند به صورت مسالمت‌آمیز در کنار یکدیگر زندگی کنند چین، دین و سیاست را از یکدیگر مجزا می‌داند و هر کسی می‌تواند در چارچوب قوانین کشور، آداب مذهبی خود را انجام دهد.
مدت‌ها است برخی سیاست بازان و رسانه های گروهی غربی تا جایی که توانسته‌اند به سیاه‌نمایی در مورد شین جیانگ چین پرداخته‌اند و اتهامات گوناگون و گزارش‌های تحریف شده و نادرستی را در مورد این منطقه از چین منتشر می‌کنند برای نمونه آنان مراکز آموزش مهارت حرفه ای شین جیانگ که با هدف جلوگیری از افراط‌گرایی تأسیس شده را اردوگاه بازپروری توصیف می‌کنند و دولت چین را به سرکوب روحانیون متهم کرده‌اند اما در حقیقت مسلمانان شین جیانگ در اعتقادات دینی خود کاملاً آزاد هستند.
اکثر فارغ التحصیلان این دوره‌ها توانستند مشاغلی بهتری برای خود بیابند و حتی خود آنرا اداره کنند، بازده زمین‌های کشاورزی خود را بهبود بخشند، یا با مهارت های کامپیوتری که آموخته بودند در دفاتر مختلف مشغول کار شوند و پس از اتمام دوره های تحصیلی درآمد بسیار پایدارتری کسب کنند.
خوب آیا میتوان گفت که این روش ها موثر بوده اند؟
فقط با نگاهی به واقعیت میتوان اثبات کرد که از سال 2017 تاکنون هیچ حمله تروریستی در شین‌جیانگ رخ نداده است.
روستاها از فقر شدید نجات پیدا کردند. زنان این اقلیت قومی در هر صنعتی و حتی به عنوان نان آور خانواده مشغول به کار شده‌اند. تعداد بیشتری از بچه‌های این اقلیت قومی به دبیرستان‌ها و کالج‌ها می روند. میانگین درآمد خانوارها افزایش یافته است. سالانه گردشگران بیشتری به شین‌جیانگ سفر می کنند. مردم از همه ادیان می توانند اعیاد مذهبی خود را جشن بگیرند. اویغورها به عنوان ستاره های سینما، خوانندگان، استادان و مقامات دولتی در حرفه خود می درخشند.
آیا این واقعیت ها برای رد روایت دروغین شین‌جیانگ غرب کافی نیست؟