ناکامی شتابان ناتو سرنوشت محتوم همدستی با آمریکا در «جهانی سازی»
«نشست سران ناتو 2024» 9 جولای (19 تیر) در واشنگتن پایتخت ایالات متحده آغاز به کار کرد و پنجشنبه 11 جولای (21 تیر) به کار خود پایان داد. آمریکا علاوه بر اعضای ناتو نمایندگانی از استرالیا، ژاپن، کره جنوبی و نیوزیلند را برای حضور در این نشست، دعوت کرده است. این گردهمایی پس زمینهای دارد و آن هفتاد و پنجمین سالگرد تاسیس «سازمان پیمان آتلانتیک شمالی» (NATO) است.
آمریکا و ناتو به منظور برجسته سازی لزوم بقای این سازمان که میبایست پس از «جنگ سرد»، منحل میشد، روی «تاریخ درخشان» ناتو و «همبستگی» میان اعضا را پیش از برگزاری نشست امسال مانور داده و از ناتو مانند یک گل تمجید و ستایش به عمل آوردند.
همچنین گفته شد که «زبان قدرتمند» برای بحث درباره چگونگی برخورد با کمک «کمک چین به روسیه» استفاده خواهد شد. اما هرچه این نمایش اغراق آمیزتر باشد، مشکلات داخلی و خارجی ناتو را بیشتر نشان میدهد.
«جو بایدن» رئیس جمهور ایالات متحده در آیین گشایش نشست فوق مدعی شد که ناتو امروز «قدرتمندتر از هر زمانی در تاریخ» است و «ینس استولتنبرگ» دبیرکل ناتو نیز این ائتلاف نظامی را «موفقترین، قدرتمندترین و طولانیترین اتحاد در تاریخ» خواند.
اما افکار عمومی غرب عموما واکنشی سرد به این «خوش بینی» دادهاند. روزنامه «نیویورک تایمز» نوشت که کاخ سفید امیدوار به ایجاد یک جو اعتماد است اما به محض آنکه رهبران نشست وارد واشنگتن شدند، به نظر رسید این اعتماد در خطر است.
برخی رسانهها نیز اعلام کردند تقریبا هیچ کس در حال و هوای برگزاری یک مهمانی سالگرد نبود. به دلیل تغییر و تحول عمده در سیاستهای آمریکا و اروپا، «تعجب برانگیز نیست که تصور کنیم ناتو طی یک سال چگونه خواهد بود - آیا میتواند 76 سالگی خود را ببیند؟
ناتو محصول تقابل ائتلافی و سیاستهای گروهی است و مخالف روند جاری جهان و آمال مردم دنیاست. مهم نیست تا چه اندازه تلاش میکند خود را به عنوان یک «سازمان حافظ صلح» تطهیر کند، چرا که قادر نیست ماهیت خود به عنوان یک «ماشین جنگی» را پنهان نماید.
به اصطلاح امنیت ناتو به بهای امنیت دیگر کشورها تمام شده است؛ بسیاری از «نگرانیهای امنیتی» ناتو، ساخته و پرداخته خود این ائتلاف نظامی است.
بایدن اعلام کرد ایالات متحده به همراه متحدانش «کمک تاریخی» به اوکراین ارائه خواهد داد که شامل اختصاص یک میلیارد دلار برای تقویت سامانه پدافند هوایی این کشور است.
در حال حاضر کمک به اوکراین، افزایش بودجه نظامی و هیاهوی پوچ درباره «تهدید چین» سه «عامل بقای» ناتو هستند. ناتو برای پیوند شدید با راهبرد ایالات متحده به منظور حفظ هژمونی جهانی بر این سه عامل تکیه کرده و به ابزاری برای آمریکا برای درگیر شدن در تقابل اردوگاهی و کنترل و حذف سایر کشورها تبدیل شده است.