سفر به چینگهای چین، استانی با تکثر اقوام

سالارها سی و ششمین گروه قومی بزرگ و سی و پنجمین اقلیت بزرگ از میان 56 اقلیت در چین هستند. در جریان بازدید هیات رسانه‌ای ایران از پارک ملی سالار، عضو اداره گردشگری و میراث فرهنگی این شهر در خصوص تاریخ مهاجرت این قوم به چین بیان کرد که سالارها به همراه یک شتر سفید، مقداری آب و خاک سمرقند و یک قرآن قدیمی دست نویس به این منطقه وارد شدند. طبق افسانه‌ها سالارها آب و خاک همراه خود را با آب و خاک این منطقه سنجیدند و پس از مشاهده اینکه از لحاظ کیفیت تقریبا یکسان هستند، در "شون هوا" ساکن شدند.

آنها منطقه را با تبتی‌های محلی، هوی و سایر گروه‌های قومی به اشتراک گذاشتند. سالارها در هماهنگی با این گروه‌ها زندگی کردند، با آنها ازدواج کردند، تکثیر شدند و به تدریج ملیت سالار را تشکیل دادند.

به گفته کارشناس اداره گردشگری سالار، روش معماری ساختمان‌های این شهر برگرفته از قوم‌های مختلف شامل سبک معماری خاورمیانه، تبتی‌ها و خود سالارها است.خانه‌های آن‌ها عمدتاً از چوب و گل با سقف مسطح ساخته شده است و از چهار طرف با دیوارهای خشتی احاطه شده‌اند و حیاطی را تشکیل می‌دهند.

طبق گفته مقامات این شهر یکی از قدیمی‌ترین قرآن‌های دستنویس در جهان که مربوط به دوره عباسیان است در این شهر قرار دارد که توسط مهاجرین اولیه آورده شده است. طبق گفته کارشناس اداره گردشگری سالار، این قرآن 1100 سال قدمت دارد و اکنون در موزه این شهر نگهداری می‌شود. همچنین در این شهر 158 مسجد وجود دارد که مسجدی با قدمت 150 سال یکی از آنان به حساب می‌آید.

مسلمانان سالار در ابتدای مهاجرت خود به این منطقه از لحاظ درآمدی در شرایط مناسبی قرار نداشتند و شهر سالار آباد نبود. آن‌ها در ابتدا به دنبال راهکار‌هایی برای کسب درآمد رفتند و از طریق حمل و نقل افراد از تبت به چین و بالعکس پول به دست می‌آوردند. اما رفته رفته پیشرفت کردند و هنر غذایی لامیان (ساخت نوعی از ماکارونی) را یاد گرفته و به این حرفه مشغول شدند.