افشای هدف واقعی اروپا از اجرای سیاست یارانه‌ای
مرکز پژوهش قوانین و مقررات سازمان تجارت جهانی دانشگاه علوم و حقوق سیاسی چین در یکی از گزارش‌های اخیر خود با انجام تحلیل‌های مفصل روی وقایع گذشته و استناد به اسناد گوناگون و مرور بر فرایند تاسیس و تکامل اتحادیه اروپا، به این نتیجه رسیده که اجرای سیاست یارانه‌ای برای صنایع انرژی نوین خود هدف واقعی هیاهوی تحول سبز اروپا و تحقیقات ضد یارانه‌ای آن علیه خودروهای برقی چین است.
در این گزارش آمده است، کمیسیون اروپا 20 اوت (30 مرداد) با صدور حکم نهایی درباره تحقیقات ضد یارانه‌ای خودروهای برقی چین، آمادگی اخذ عوارض ضد یارانه ای 17 تا 36.3 درصدی علیه خودروهای برقی چین را اعلام کرد (این نرخ در خصوص خودروهای تسلا 9 درصد است). این اقدام مورد توجه جامعه جهانی قرار گرفته و بسیاری از کشورهای عضو اتحادیه اروپا، سازمان‌های صنفی و شرکت‌های خودروسازی، اندیشکده‌ها و دانشمندان این اقدام اتحادیه اروپا را حمایت‌گرایی تجاری تحت پوشش «تجارت منصفانه» می‌دانند. آنها معتقدند اتحادیه اروپا در ارتقاء صنعت خودروی برقی خود نباید از رقابت بترسد.
در این گزارش اشاره شده، اتحادیه اروپا همزمان با محکوم کردن «قانون کاهش تورمِ» آمریکا، خودش همواره سرگرم افزایش پرداخت یارانه‌ها به صنایع صفحات خورشیدی، خودروی برقی و باتری لیتیومی خود (محصولات سه‌گانه انرژی نوین) بوده است.
کمیسیون اروپا سال 2020 «استراتژی صنعتی جدید اروپا» را منتشر و در آن به وضوح اعلام کرد که حمایت‌های سرمایه‌ای و مالی را برای تحول سبز صنایع خود ارائه خواهد داد. در واقع، پشت هدف ادعایی اتحادیه اروپا از ارتقاء صنایع انرژی نوین مبنی بر «تحقق اهداف توسعه پایدار سازمان ملل»، قصد واقعی آن برای ارتقاء رقابت‌پذیری صنایع خود و رسیدن به برتری در عرصه انرژی‌های جدید در جهان نهفته به گونه‌ای که در راستای تحقق این هدف، مجموعه‌ای سیاست‌های یارانه ای توسط این اتحادیه به اجرا گذاشته شده است.
در این گزارش با مرور پیشینه تاسیس و تکامل اتحادیه اروپا اشاره شده که روند یکپارچگی اقتصادی اروپا از هماهنگ سازی سیاست‌های صنعتی آن مخصوصا در صنایع انرژی آغاز شده است.
طبق این گزارش، در دهه 50 قرن گذشته، در اروپا «جامعه زغال سنگ و فولاد اروپا»، «جامعه انرژی اتمی اروپا» و «جامعه اقتصادی اروپا» ایجاد شد که سرآغاز یکپارچگی اقتصادی اروپا به شمار می‌آید.
در این گزارش آمده است، در سال 1965، کشورهای فرانسه، آلمان، ایتالیا، بلژیک، هلند، لوکزامبورگ که «جامعه زغال سنگ و فولاد اروپا» را تاسیس کرده بودند، با امضای پیمانی، شوراها و کمیسیون‌های سه جامعه مذکور را ادغام کردند. شورای واحد سه جامعه مذکور اروپا در سال 1974 از اعضای خود خواست تا سال 1985 انرژی وارداتی را به میزان 50 درصد کاهش دهند.